flight of the gibbon, watervallen en reisavonturen

Dag 8 t/m 13

Op donderdag was het dan zover!! Flight of the gibbon!! Hier hadden we allebei echt superveel zin in!!
Na een ontbijtje bij mc donalds (was niks anders eetbaars te vinden rond die tijd) werden we opgehaald door een luxe minibusje.. Dit compleet met tv enzo!! Je kan wel zien waar het geld zit!! ;)
Wel grappig trouwens; de mc donalds hier bied 's ochtends een heel keuzemenu aan ontbijtburgers aan.. Een met alleen ei, ei met bacon, ei met worst enz enz.. Ook een leuk detail; bij ons staat ronald mc donald voor de deur altijd met zijn handen naar voren/ 1 hand uitgestrekt (om je een hand te geven als het ware).. Hier staat hij met beide handen tegen elkaar voor het hart.. Geheel aangepast op de gewoonten van het land dus..

Maar goed; flight of the gibbon!! Na ongeveer een uurtje rijden over weggetjes waar Yvonne en Sandra alleen al gek zouden zijn geworden van de hoogtevrees, arriveerden we bij het hoofdkwartier.. Hier moesten we zo'n risicoformulier invullen en kregen we onze uitrusting aangetrokken.. Na vervolgens nog 10 minuten rijden, werden we afgezet op het startpunt. Uiteraard volgde hier nog een kleine veiligheidsinstructie (raak never, never, never de kabel aan, maak jezelf nooit los, luister naar onze instructies, zet jezelf niet af en spring ook niet, maar ga zitten en laat de zwaartekracht de rest doen enz enz)..
Vervolgens was het tijd om te gaan beginnen!! De eerste keer vonden we het nog best wel een beetje spannend, dus vonden we het helemaal geen probleem om als laatste 2 van de 8 naar beneden te gaan.. Het is ook wel bizar als je onder je weet ik niet hoever naar beneden kan kijken door de jungle en je dan gezellig aan een kabeltje daarboven moet gaan hangen.. Daarnaast zagen we sommige mensen ook nog flink heen en weer geslingerd worden aan de kabel omdat de crew die kabel eens flink alle kanten op duwde en trok!!
Maar goed, we wilden dit zelf ;) en na de eerste kabel was onze lichte angst al omgeslagen in enthousiasme!! Wat is dit gaaf zeg!!
Uiteindelijk zijn we in totaal 3 uur lang in de jungle bezig geweest, en voelde dit alsnog als veel te kort aan!! Maar aan alle dingen komt eens een eind, dus helaas moest ook hier een einde aan komen..
Maar dat einde kwam wel met 1 van de gaafste dingen van allemaal!! We werden ditmaal niet aan de kabel vastgemaakt op onze buik, maar op onze rug!! Vervolgens moest je letterlijk het platform afspringen (doodeng!!) en vervolgens als een vogeltje 'verdervliegen' om te landen in een net dat daar was gespannen!! Aan de ene kant doodeng maar aan de andere kant echt zooooo gaaf!!

Nadat ons kabelavontuur weer voorbij was, kregen we nog een lunch en gingen we nog bij een waterval in de buurt kijken.. De waterval waar we heen gingen was qua breedte niet zo groot, maar dat maakte hij wel goed in de lengte!! We konden via een stenen trap aan de zijkant omhoog klimmen, en dat bleek nog wel wat verder dan gedacht!! Van onderen was de bovenkant van de waterval niet te zien door de verschillende niveaus hiervan en het feit dat er steeds bomen stonden waardoor de rest werd afgeschermd..
Uiteindelijk moesten we een stuk of 8 flinke (huf, puf, zucht, hijg) niveaus opklimmen voor we aan de bovenkant waren, om er hier achter te komen dat de onderkant toch wel het meest spectaculair was om te zien.. Maar ach, hebben we ook weer wat aan onze conditie gedaan.. We komen nog fitter terug van deze vakantie dan we waren!!

'S avonds besloten we dat we graag de grotere watervallen in de omgeving nog wel wilden zien, dus keken we wat de mogelijkheden waren om dit te doen.. Omdat Natas ditmaal het openbaar vervoer niet zag zitten (te ver; duurt te lang als je nog van alles wil zien) en Michael het niet zag zitten om een scooter of auto te huren (te onveilig met dat gekkenhuis van een verkeer hier) bleven als enige opties over om een busje te huren of een excursie te boeken..
Na wat navragen bleek het huren van een busje maar 20 euro duurder te zijn dus besloten we dat te doen.. Hoeven we in ieder geval niet verplicht mee naar een of andere hill tribe village.. (Wat ondertussen door alle toeristen al geen echte hill tribe village meer is maar meer gewoon een markt met locale mensen die zich speciaal hiervoor verkleden enzo..)

De volgende dag werden we dus als echte decadente toeristen opgehaald door Mr Boy (hoe bedoel je, een engelse alias) met zijn minibusje..
Mr Boy reed ons in 2 uur tijd naar het Doi Inthanon national park.. Doi Inthanon is de hoogste berg van Thailand, en we besloten om eerst maar eens een kijkje te nemen op de top van de berg.. Wat was het hier koud zeg!! Maar 9 graden!! We hadden bijna het gevoel weer terug in nederland te zijn!! ;)
Hierbij was het dan ook wel erg grappig om al die lokale mensen helemaal ingepakt te zien in hun sjaals, handschoenen en mutsen!! En dan liepen ze nog te rillen!! En wij natuurlijk daartussen als echte bikkels met korte broek en niks anders dan een vest of windstopper ;)
We maakten wat foto's en liepen over het 'nature trail' wat hier aangelegd was.. Dit bleek niets meer of minder te zijn dan een soort houten brug die midden door het bos is gebouwd en waarbij er steeds bordjes met informatie langs de kant staan.. Dit is wel leuk gedaan, want het bos was zo drassig en dichtbegroeid dat je anders hier niet doorheen had kunnen lopen zonder iets (het bos of jezelf) te beschadigen!

Vervolgens gingen we door naar Phra Mahathat Naphamethanidon en Nophamethanidon. Dit zijn 2 chedi (torens) die gebouwd zijn om de 60 jarige verjaardagen van de koning en koningin te herinneren.. Vanaf dit punt hadden we een mooi uitzicht op de omringende bergen.
Hoewel we het al wisten, was dit ook een mooi punt om nog eens te zien hoezeer de koning en de koningin hier 'vereerd' worden. Niet alleen vind je in Thailand namelijk bijna overal waar je kijkt afbeeldingen van de koning en koningin, daarnaast word elke ochtend het volkslied gespeeld waarbij iedereen respect betuigd door stil te gaan staan.
Ook het feit dat deze chedi hier gebouwd zijn is hier een mooi voorbeeld van. Alle locale mensen die hier komen kopen bloemen die ze vervolgens in de chedi achterlaten bij het buddha beeld wat hier staat.. Het hiernaartoe komen lijkt bijna een soort bijzonder uitje voor ze te zijn; ze zijn allemaal druk foto's aan het maken en hiervoor aan het poseren..
Wij hadden het al snel gezien bij de chedi en vervolgden onze weg richting ons belangrijkste doel van vandaag; de watervallen!! We hadden van te voren wat rondgesnuffeld en gekeken welke van de 6 watervallen die op Doi Inthanon te vinden zijn waarschijnlijk het mooiste zouden zijn..
We hadden er 3 uitgekozen; mae klang, mae ya en wachirathan waterfall..
Gedurende de rest van de dag bezochten we dus deze watervallen. Tussendoor kwamen we langs een marktje waar we wat gedroogd fruit kochten voor in de trein morgenavond.
Verder genoten we van elkaar, de natuur om ons heen en natuurlijk die prachtige watervallen!! Echt supermooi en indrukwekkend om te zien! Heel relaxend om ook gewoon eens even lekker aan de rand van de waterval op een rots te klimmen en hier een poosje alleen maar te zitten..

'S avonds hadden we bedacht om nog een stuk van Chiang Mai te gaan bekijken waar we nog niet geweest waren. We besloten wat te eten in een restaurantje en hierna rond te gaan lopen.. Het eten was (voor het eerst sinds we in Thailand zijn) echt heeeel vies!! Kokossoep wat meer naar citroensoep smaakte en waar gewoon hele stukken gember van ruim een cm in zaten!! Echt te ranzig voor woorden!!
Natas was voor het eten al een beetje misselijk geweest, maar was dat hierna helemaal!! We besloten naar onze guesthouse terug te gaan, wat achteraf de juiste beslissing bleek; Natas werd dus gewoon ziek.. Zal wel voedselvergiftiging zijn ofzo, we zullen jullie de details besparen..

De volgende dag voelde Natas zich nog niet echt goed, maar we hadden nu eenmaal kaartjes voor de nachttrein richting Bangkok.. Omdat we van de week al moeilijk aan kaartjes konden komen, besloten we toch gewoon te vertrekken.. De tijd die we hadden tussen het uitchecken en het vertrekken van de trein besloten we maar door te brengen in een restaurantje met loungebanken.. Wel erg jammer want we hadden graag nog wat dingen willen zien en doen in Chiang Mai zelf! Maar ja, so be it.. Niks aan te doen..

Rond half 6 's avonds vertrok de nachttrein.. Omdat we geen kaartjes meer hadden kunnen krijgen voor een bed, hadden we kaartjes voor stoelen genomen..
Eenmaal bij onze stoelen aangekomen, bleek het allemaal nog best mee te vallen; de ruimte tussen de stoelen was te vergelijken met business class in het vliegtuig en de leuningen konden bijna helemaal naar achteren! Dat zou dus toch nog iets comfortabeler slapen worden dan we hadden verwacht!
We waren alleen wel heel blij dat we allebei onze windstoppers mee hadden want door het gehos en gehobbel (alsof je in een houten wagen over een keienweg rijd) van de trein bleven de ramen niet goed dicht klemmen!! Steeds als iemand een raam dicht deed, zakte hij even later gewoon eigenwijs weer open!! Uiteindelijk hebben we het maar opgegeven om te proberen het raam goed dicht te krijgen en houden en hebben we onszelf helemaal ingepakt in lange broeken, windstoppers met capuchon op, wandelschoenen aan en een t-shirt over onze benen als deken!!

We kwamen 2 uur later dan gepland aan in Bangkok. Waren wij even blij dat we met het oog op het risico op vertraging nog geen treinkaartje verder hadden gekocht!! We besloten om dit kaartje nu te kopen en 1 nacht in Bangkok te overnachten.
Het werd weer een iets luxer hotel met zwembad (dit keer wel netjes schoon).. Michael had, zoals altijd wanneer hij op iets anders dan een bed moet slapen erg slecht geslapen in de trein. Hij besloot om in het hotel nog even te gaan liggen, terwijl Natas een boek las. Uiteindelijk draaide dit nog even liggen uit op de hele middag liggen..
'S avonds besloten we een hapje te gaan eten in Chinatown. Vooral Natas zag het helemaal zitten om hier een kijkje te nemen omdat ze hier positieve verhalen over had gehoord van andere reizigers.
Zodra we ons hotel uitliepen, werden we aangesproken door een aantal tuk tuk chauffeurs.. De standaard opmerking was; were are you going, everything closed today!!
Maaaaaar, wij hebben geleerd van eerdere ervaringen!! En daarom zeiden we iedere keer; oh, were gonna take a walk, don't need a tuk tuk.. (Vertaling; fuck the tuk tuk!!!!!!)
We besloten om een stukje te lopen en daarna op de riverferry richting Chinatown te stappen.. Natas had hier ergens in een ver verleden (zo voelt het ten minste) over gelezen dat je hier in een ouderwetse longtailboat vervoerd kan worden.. Leuk idee om een keer te doen dus..
Ondertussen zijn alleen gezien het aantal toeristen de boten natuurlijk iets groter geworden.. Uiteindelijk werd het dus geen longtailboat maar gewoon een ordinaire veerboot die letterlijk van boven tot onder volgestampt werd met zoveel mogelijk mensen!!
Ach ja, weer een ervaring rijker en toch ook wel erg leuk om Bangkok zo vanaf het water te kunnen bekijken!!

Eenmaal aangekomen in Chinatown, vonden we het wel erg rustig op straat.. Toen we eenmaal wat rond gingen lopen, bleken ook nog alle winkeltjes dicht!!
Wat bleek; het was Zondag en dan is alles dus dicht.. :(
(Misschien toch wat meer aandacht moeten schenken aan die tuk tuk chauffeurs??) We zijn langzaamaan dus maar terug gaan lopen naar ons hotel.. Onderweg kwamen we langs welgeteld wel 1!!! restaurant wat open was.. Omdat we geen zin hadden om heel Bangkok nog door te krossen besloten we om hier maar wat te gaan eten..

De volgende dag hebben we heerlijk uitgeslapen en de rest van de dag lekker heel de dag aan het zwembad gelegen!! Heerlijk!!
'S avonds hadden we weer een nachttrein richting Surat Thani vanwaaruit we naar Phang Nga wilden reizen..
Ditmaal hadden we wel bedden weten te bemachtigen en dat was toch wel erg relaxed!! Hoewel we allebei toch nog slecht geslapen hebben was het erg fijn om gewoon te kunnen liggen enzo..
Eenmaal aangekomen in Surat Thani konden we binnen 3 kwartier al op de bus naar Phang Nga stappen. Geheel op zijn Thais werd de bus volledig volgestampt, wat betekende dat Michael moest staan.. Btje jammer dus aangezien hij door de drukte ook steeds verder naar achteren gedwongen werd!! Natas had een stoel voorin weten te bemachtigen en we spraken af om halverwege van plek te wisselen..
De reis bleek ook nog wel een klein avontuur op zich!! En dat kwam niet alleen door het mooie uitzicht wat we onderweg hadden!!
Toen de bus namelijk net aan het rijden was, zag Natas dat de chauffeur en de conducteur samen met 2 andere kerels voorin wat bladeren uit een tasje plukten.. Je begrijpt m natuurlijk al; de bladeren werden van het takje gestript en gezellig in de mond gepropt.. Bij deze Natas dr observaties;
Ten eerste; tering, wat stinkt dat zeg!!! Gadverdamme!!!! Vervolgens;
De conducteur lijkt dit vaker te doen, want hij nam in plaats van 1 (zoals de rest deed) wel 3 bladeren tegelijk! Daarnaast was zelfs voordat hij de bladeren ophad al te zien dat hij knetterwaus was, te zien aan zn rode ogen met verwijdde pupillen en overduidelijke high-blik..
Het hippe kereltje leek hier nog niet veel ervaring mee te hebben.. Van 1 blad leek hij al het meest onder invloed te raken, te merken aan zijn gedrag en het feit dat hij flink begon te zweten.. Om de 10 minuten verscheen er een busje talkpoeder ofzo uit zijn tas waarmee het gezicht werd ingesmeerd.. Daarnaast begon hij wat schichtig om zich heen te kijken en telefoongesprekken te voeren waarbij het leek alsof hij steeds hetzelfde zei en een soort stoned- lachje liet horen..
De oude kerel leek niet zoveel last te hebben van het ene blad wat hij ophad, het enige merkbare effect bij hem was dat hij zijn balans wat moeilijker wist te behouden wanneer de bus remde. Daarnaast rochelde hij elke keer op een zeer ranzige manier uit het raam!!
De chauffeur was het moeilijkst te observeren omdat Natas vlak achter hem zat.. Zn rijstijl werd er alleen niet echt heel veel beter op.. Na het nemen van de bladeren leek hij wel verliefd te zijn op zijn claxon (af en toe zelfs voor ons de vraag waar hij naar tuuterde) en reed hij tot 3 keer toe mensen met opgestoken handen voorbij, of begon pas te remmen voor hen terwijl hij ze voorbij reed (ruim 200 meter te laat dus)..
Het moraal van dit verhaal; eet nooit bladeren waarvan je de uitwerking niet kent, vooral niet als je moet rijden!! Enne, Natas is het observeren nog niet verleerd! ;)

Uiteindelijk waren we toch wel blij om na 3 uur uit de bus te kunnen stappen!! Weer wat overleefd!!
We zochten een gezellige geusthouse op en deden nog een klein tukkie op de kamer.. Hierna besloten we vast wat dingen te gaan onderzoeken en regelen voor morgen en Phang Nga wat te gaan verkennen!!